یکی از چالشهایی که در زمان رزیدنتی برای خود من پیش آمده بود و حتی سر مورنینگ ریپورت اساتید هم پیچاندند و پاسخ درست و حسابی نگرفتم و در دوره فوق یاد گرفتم برخورد با بیمار ESRD است که با DKA آمده. طبیعتا بیمار آنوریک است و اگر بخواهیم 1 تا 2 لیتر سرم استت و سپس 300cc در ساعت مایع دهیم همان اول به ادم ریه می رود و انتوبه میشود.

در درمان چنینی موارد اصول دیگری را باید رعایت کرد:

نکته 1- این بیماران ادرار ندارند و درنتیجه دیورز اسموتیک هم نداشته اند در نتیجه دهیدراته نیستند. بلکه حتی بعلت تشنگی ناشی از قند بالا آب خورده اند و درجاتی اورلود هم دارند.

نکته2- عدد قند ممکن است شدیدا بالا باشد حتی به بالای 1000 برسد و ممکن است بعلت احتباس آب، هیپر اسمولاریته و اختلال منتال نداشته باشند. (هرچند کوما و هیپرکالمی هم شایع است)

نکته 3- در درمان چنین بیمارانی سرم و مایعات برخلاف درمان کلاسیک DKA، لازم نیست و میتوانید اگر ارزیابی دهیدراسیون نشان نمی دهد هیچ مایعی نگذارید

نکته 4- درمان را با انفوزیون انسولین 2 واحد در ساعت شروع میکنیم (نه بر اساس وزن) چون اینها کلیه ندارند و متابولیسم انسولین مختل است، قند سریعا و غیر قابل انتظار پایین می آید و سپس بر اساس مونیتورینگ ساعتی دوز را تنظیم میکنیم

نکته 5- چک پتاسیم هر 2 تا 3 ساعت باید باشد و اختلالات اصلاح شود

نکته6- اندیکاسیون دیالیز اورژانس، ادم ریه یا هیپرکالمی تهدید کننده حیات است

نکته 7- برخلاف اینکه شنیده بودیم بیمار ESRD هیچوقت DKA نمی شود، چنین حرفی کاملا بیمورد است .

سایر نکات درمان را که بهتر از من می دانید

نگارش توسط دکتر علی خداپرست فوق تخصص نفرولوژی و پیوند و فشار خون